پیشگویى شهادت حسین‏«ع‏»

این که آیا امام حسین‏«ع‏»مى‏دانست در کربلا شهید خواهد شد،یا آنکه غافلگیر شد ودر محاصره قرار گرفت،میان نویسندگان بحث است.اما آنچه از روایات و اصول اعتقادى‏شیعه برمى‏آید،آن حضرت خبر داشت و آگاهانه شهادت را برگزیده بود.نه تنها در آغازحرکت از مدینه و شب وداع با حرم پیامبر،یا آغاز حرکت از مکه به سوى سرزمین عراق،بلکه از سالها پیش خبر داشت و شهادت،عهدى از سوى خدا و رسول با او بود.از بدوتولد آن حضرت، موضوع شهادتش در عاشورا مطرح بوده است،حتى در زمان انبیاى‏پیشین نیز روشن بوده که حسین،فرزند پیامبر خاتم در کربلا شهید خواهد شد.در این‏باره احادیث فراوان است و خبر دادن به پیامبرانى چون آدم،نوح،ابراهیم،زکریا،اسماعیل،موسى،عیسى و...در منابع حدیثى مفصل آمده است که در این مختصرنمى‏گنجد.  على‏«ع‏»همراه تنى چند از سرزمین کربلا عبور مى‏کرد که چشمانش پر ازاشک شد و فرمود:«هذا مناخ رکابهم و هذا ملقى رحالهم و ههنا تهراق دمائهم...»  جبرئیل‏هم به پیامبر خبر داده بود که‏«ان امتک تقتل الحسین من بعدک...» با حدیثى که ملائک ز ازل آوردند سخن از قصه عشق تو ز لولاک گذشت حتى در کتب آسمانى پیشین نیز اشاراتى آمده و بصورت خارق العاده در کنیسه‏ها ومعابد یهود و نصارى اشعارى پیرامون این حادثه با دست غیبى نگاشته شده است.از جمله‏بر دیوار کلیساى نصارى که سر مطهر امام حسین‏«ع‏»را به آنجا برده بودند،نوشته                                                     

دهه عاشورا

ده روز اول ماه محرم را دهه عاشورا یا دهه محرم مى‏گویند و در این ایام مردم اقدام به برپایى‏عزادارى و مجالس وعظ و مرثیه مى‏کنند و هیئتهاى عزادارى و مساجد و تکایا و حسینیه‏هارونق و شور بیشترى پیدا مى‏کند و آمادگى براى بزرگداشت عاشوراى حسینى پدید مى‏آید.