خاطرات من
شهید آیت ا... حسین غفاری، در سال 1295 در آذرشهر تبریز متولد شد و دیری نپایید که پدرش را از دست داد و پس از طی تحصیلات مقدماتی، عازم تبریز شد و 30 سال فقیرانه زندگی کرد و به تحصیل علوم دینی پرداخت. در سال 1324 عازم قم گردید و در محضر بزرگانی چون آیت ا... بروجردی به کسب فیض پرداخت و پس از 11 سال راهی تهران شد. ایشان در سال 1340، زمانی که حسنعلی منصور، طرح انجمن های ایالتی و ولایتی را مطرح کرد، به فعالیت علیه این لوایح پرداخت و تا قیام پانزده خرداد، با سخنرانی های خود به افشای ماهیت رژیم پهلوی پرداخت. در شب 12 محرم، 15 خرداد 1342، هنگامیکه از سخنرانی برگشته بود، ماموران به خانه اش حمله کرده و او را دستگیر و زندانی و در زندان شهربانی مورد بازجویی و شکنجه قرار دادند. پس از آزادی، همچنان به مبارزه خود ادامه داد و بار دیگر توسط ساواک دستگیر شد. ایشان طی سالهای 53-1350 به مبارزات خود شکل تازه ای داد و کمتر در میان آشنایان ظاهر می شد. شهید آیت ا... غفاری در تیر ماه 1353، در تهران دستگیر شد و این آخرین دوران زندان این مبارز نستوه بود. پسر ایشان در مورد آخرین ملاقات با پدر می گوید : "پدر را در آخرین ملاقات، کشان کشان، با پاها و دست های شکسته و در حالیکه بیش از یکی دو دندان در دهانش باقی نمانده بود و سراسر صورت و اندامش زیر شکنجه های وحشیانه، در هم کوبیده شده بود، پشت میز ملاقات آوردند. بیش از یکی دو جمله بین ما رد و بدل نشد؛ او گفت: تصور نمی کنم دیگر یکدیگر را ببینیم ... فردای همان روز شنیدیم که ساعت 2 بعد از ظهر ( 7 دی 1353 )، پدر، از محیط رنج آوری که آخرین مرحله امتحان بندگی را در آن گذراندند، آسوده شده و به وصال معبود رسیده است سلام به همه یادش بخیر درست 31 ساله که از سالگرد نهضت سواد آموزی میگذره و من به یاد دارم کنار مادرم به مدرسه میرفتیم و اب و با با را مشق میکردیم . یادم هست که هر 5 شنبه آقای قرائتی در تلویزیون همه رو به علم اموزی تشویق میکرد یاد باد ان روزها الان یادم نیست ولی همیشه یک شعر برای نهضت میخوندن جالب بود این ارم هم همه جا سر هر مسجدی دیده میشد الان داشتم تقویم ورق میزدم دیدم سه شنبه سالروز سواد اموزی است گفتم یه یادی هم از ان دوران بکنیم بد نیست چون اگر درایت امام و تشویقهای مردم به علم و سواد نبود همه مردم کم و بیش در خواب بیسوادی و نادانی فرو رفته بودن خدا را شکر برای این همه نعمت که به مادادی و ما باز هم ناشکریم خدایا من و تمامی کسانی که از روی فراموشی نه از نادانی هامان تو را فراموش میکنیم و کفر نعمت میکنیم ببخش زمان تولد حضرت مسیح(ع) بسیاری از مسیحیان جهان که بر تعالیم و زندگی مسیح تعمق کرده و در مراسم نیایش مختلف حضور مییابند، کمتر از این حقیقت آگاهند که مسلمانان نیز حضرت مسیح را یکی از بزرگترین پیامبران خداوند برای بشریت میدانند و قرآن ?? بار از او به بزرگی نام برده است. احترام و محبت مسلمانان نسبت به حضرت مسیح (ع) به عنوان یکی از پیامبران بزرگ الهی از قرآن و بسیاری روایتهای اسلامی سرچشمه گرفته است، در بسیاری از آیات قرآن که مسلمانان آن را عین کلام خداوند می دانند آمده است که مسیح به واسطه روح القدس تأیید شده و این امر نشانه ای برای جهانیان است. آیه ?? سوره بقره این امر را به خوبی نشان داده است. تولد وی از مادری باکره که یکی از اعتقادات ضروری در مسیحیت است در آیه ?? سوره انبیا با مضمون : "و به یاد آور زنی را که دامان خود را پاک نگه داشت؛ و ما از روح خود در او دمیدیم؛ و او و فرزندش ( مسیح) را نشانه بزرگی برای جهانیان قرار دادیم"، مورد تصدیق قرار گرفته و در آیه ?? سوره آل عمران با نقل قولی از حضرت مریم که پرسیده است " پروردگارا! چگونه ممکن است فرزندی برای من باشد، در حالی که انسانی مرا لمس نکرده است؟" بر همین مطلب تأکید دارد.قرآن نشان داده که مسیح به اذن خدا از گهواره با مردم سخن می گفت، جذامی و کوری را شفا داد. خداوند همچنین در قرآن به انجیل کتاب حضرت عیسی(ع) اشاره کرده و اظهار داشته که محبت و رحمت را در قلبهای حواریون وی قرار داده است.در قرآن مجید پنج بار از حواریون حضرت مسیح یاد شده، که دو مرتبه آن در سوره صف است. این تعبیر اشاره به دوازده نفر از یاران خاص حضرت مسیح است و واژه حور برای توصیف آنها مورد استفاده قرار گرفته چرا که آنها قلبی پاک و روحی با صفا داشتند و در شستشوی روح و جان خود و دیگران تلاش و کوشش می کردند، این واژه بر آنها اطلاق شده است. خود متحمل شده بودند، در قرآن کریم، از آنان یاد کرده است. از جمله این پیامبران حضرت عیسی مسیح(ع) است که ?? بار در قرآن از ایشان به بزرگی، نام برده است.حالی که امروز نیروهای نفرت و انزجار تلاش می کنند مسلمانان و مسیحیان را از یکدیگر جدا کرده و میان آنها با استفاده از سوء تعابیر و آگاهی اندک بذر نفاق بکارند، پیروان این دو دین آسمانی نیاز مبرمی به نیروی متحد کننده دارند که بتواند شکاف این سوء تعابیر و سوء اعتماد را پر کنند. این نیرو را می توان پیام عشق، صلح و بخشایشی دانست که حضرت مسیح(ع) به بشریت آموخت و مورد قبول پیروان هر دو دین آسمانی است.اگر مسیحیان و مسلمانان آنچه در آیه ??? سوره بقره به عنوان کلام خداوند برای وحدت معنوی آمده را مورد توجه قرار دهند اصل آنچه به عنوان همزیستی مسالمت آمیز تلقی می شود تحقق یافته است. این آیه می فرماید: "بگوئید: ما به خدا ایمان آوردهایم؛ و به آنچه بر ما نازل شده؛ و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و پیامبران از فرزندان او نازل گردید ، و (همچنین) آنچه به موسی و عیسی و پیامبران (دیگر) از طرف پروردگار داده شده و در میان هیچ یک از آنها جدایی قائل نمیشویم و در برابر فرمان خدا تسلیم هستیم؛ (و تعصبات نژادی و اغراض شخصی، سبب نمیشود که بعضی را بپذیریم و بعضی را رها کنیم.)"حضرت محمد(ص) پیامبر عظیم الشأن اسلام خود نیز تلاش می کرد هرگونه اختلاف را میان پیروان خود و پیروان حضرت مسیح از بین ببرد. زمانی که مسلمانان به نام پیامبر خود و سایر معصومین اشاره می کنند عبارت "علیه السلام" را در کنار آن قرار می دهند و این امر ممکن است برای بسیاری از مسیحیان جهان ، به ویژه آنهایی که تحت تأثیر تبلیغات مسموم رسانه های غربی هستند جای تعجب داشته باشد که همین عبارت در کنار نام مسیح نیز قرار می گیرد.متأسفانه برخی رویدادهای خشونت آمیز و آمیخته با انزجار در سراسر جهان فرصتی برای ترویج نفرت و انزجار دینی در جهان فراهم کرد. به رغم این حقیقت که مسلمانان و مسیحیان دیدگاههای متفاوتی درباره زندگی و تعالیم مسیح (ع) دارند، اما میراث معنوی وی ارائه کننده فرصتی برای پیروان ادیان است تا میراث مشترک دینی خود را به رسمیت بشناسند. بیوگرافی آیت الله حسین غفاری
مبارزات سیاسی آیتالله حسین غفاری از نیمه دوم سال 1341. ش آغاز شد. در جریان نهضت عمومی علما در این سال، آیتالله غفاری نیز در مسجد الهادی ـ که امامت آن را برعهده داشت ـ سخنرانی هایی را علیه تصویب لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی ایراد کرد و به همراه علمای تهران اعلامیههایی را نیز امضا کرد که در آن زمان، چاپ و توزیع شد. پس از آنکه محمدرضا پهلوی با طرح «انقلاب سفید» اصلاحات امریکایی خود را اعلام و بر مخالفت با مبانی مذهبی پافشاریکرد، علما و مراجع به رهبری امام خمینی(ره) عید نوروز سال 1342 را تحریم نمودند. آیتالله غفاری نیز به همراه سایر علمای تهران اعلامیهای را در حمایت از این تحریم صادر کرد. مرحوم غفاری پس از وقایع مدرسه فیضیه قم و مدرسه طالبیه تبریز، در دوم فروردین ماه سال 1342 سخنرانی های شدیداللحنی را در مسجد الهادی ایراد نمود. ماموران انتظامی بعضا در جلسات سخنرانی او حاضر میشدند تا شاید او را از این طریق مرعوب سازند اما ایشان با آنها شدیدا برخورد میکردپس از سخنرانی تاریخی امام خمینی(ره) در عصر عاشورای سیزدهم خرداد 1342. ش، حکومت در واکنش به این سخنرانی، حضرت امام را در شب چهاردهم خرداد دستگیر نمود که انتشار خبر آن باعث شکلگیری قیام تاریخی پانزدهم خرداد گردید. در این حادثه، همزمان با دستگیری امام، ساواک حدود هشتاد روحانی و از جمله آیتالله غفاری را نیز دستگیر و زندانی کرد که تا چند روز پس از دستگیری هیچکس از وضعیت او خبری نداشت وی پس از چهلروز تحمل زندان به همراه سایر وعاظ و روحانیون سرانجام آزاد شد؛ اما این واقعه نهتنها در اراده او برای تداوم مبارزه خللی ایجاد نکرد، بلکه پس از آزادی، ایشان نیز به علمای مهاجر در شهر ری پیوست که از سراسر ایران به آنجا آمده و در حمایت از آزادی امام خمینی(ره) تجمع کرده بودند. در همین ایام آیتالله غفاری تلگرافی را به آیتالله سیدمحمود طالقانی، مهندس بازرگان و دکتر سحابی مخابره کرد که به دستگیری مجدد او در چهارم بهمن سال 1343 به اتهام اقدام بر ضد امنیت کشور و ارسال پرونده وی به دادستانی ارتش منجر شد. اینبار نیز تا پانزدهم فروردین 1344 را در زندان سپری کرد. غفاری پس از آزادی بلافاصله طی تلگرافی آیتاللهالعظمی مرعشینجفی را از آزادی خود مطلع ساخت. آیتالله غفاری در مردادماه سال 1345 از حجتالاسلام محمدتقی فلسفی ـ واعظ مشهور ـ برای سخنرانی در مسجد الهادی دعوت کرد که ساواک گزارش آن را به همراه آگهی های دعوت از مردم جهت شرکت در این سخنرانی در پرونده آقای فلسفی درج کرده است. مرحوم غفاری، خود نیز در فرصت های مناسب به ایراد سخنرانی های انقلابی میپرداخت و ماموران ساواک گزارش های فراوانی را در این خصوص ثبت کردهاند. پس از شدتگرفتن فعالیت های انقلابی ایشان، سرانجام در تیرماه سال 1353 ساواک او را دستگیر و در ضمن بازرسی از منزل وی به تعداد زیادی اعلامیه دست یافت. در زندان، درخصوص این اعلامیهها و نیز ارتباط با امامخمینی(ره) از ایشان بازجویی شد و مامور ساواک در پایان گزارش بازجویی خود چنین نظریه داده است: «در مجالس مذهبی به هنگام بیان احکام اسلامی از فرصت استفاده و اعمال خلفای بنیامیه را با وضع روز تشبیه نموده و بدینترتیب اقدامات و اصلاحات حکومت پهلوی را تخطئه و با توسل به شواهد تاریخی مردم را نسبت به هیات حاکمه بدبین و علیه دولت تحریک نموده است آیتالله غفاری سرانجام در زندان براثر شکنجه و فشارهای وارده در تاریخ ششم دیماه 1353 به شهادت رسید. اداره ساواک دو روز پس از آن، در شانزدهم دیماه خبر فوت ایشان را به خانواده وی اعلام و از آنان درخواست کرد که بیسروصدا و بیآنکه به کسی چیزی بگویند برای تحویل جنازه به دادستانی ارتش مراجعه کنند. اما خانواده غفاری از امضای برگه فوت خودداری نمود و لذا اداره امنیت مجبور شد به منظور تدفین مخفیانه، جنازه او را شبانه به قم بفرستد اما طلاب و مردم قم از موضوع باخبر شده و بهطرز باشکوهی در تشییع جنازه او در صبح روز هفتم دیماه شرکت کردند. در مسیر تشییع جنازه به سمت حرم حضرت معصومه(ع)، تعدادی از مراجع تقلید نیز به مردم پیوستند. حاضران در این مراسم شعارهایی نیز علیه حکومت سردادند که به دستگیری تعدادی از طلاب منجر شد. چند روز بعد، آیتاللهالعظمی گلپایگانی مراسم ختم باشکوهی را برای مرحوم آیتالله شیخحسین غفاری در مسجد اعظم قم برگزار کرد.
Design By : Pichak |